ته د ې اوښکې وچې کړه ما ډ یرې تویې کړې د ي
جا نا نه ستا په یا د کې مې په شپو ورځو ژړلې د ي
د اوښکو د زغم نوره شیمه د ې وجود کې نه شته د ی
دغه توپا نونه سیلا بونه په ما زر ځله راغلي د ي
د خد ا ی د پا ره نوره ژړا مه کوه ما مه سیــــــز ه
ما د رڼو ا وښکو په ځا ی و ینو کې لمبلـــي د ي
پا کې کړه له مخ نه د ې د ا تړمې اوښکې پا کې کړه
شیرینې ستا په د رد کې مې د غم ســلګئ وهلي د ي
سرې اوښکې له سرو سترګو روا نې چې زه وګورم
هغه و خت را یا د شي شوګیرونه چې مې کړي د ي
غونی مې ځیګ ځیګ شي او ویښا ن مې نیغ نیغ ودریږي
ما چې د وطن پیغلې په خوب کې هم ژړابا ند ې لید لې د ي
سترګې د « عیا ن » به هیڅ وخت وچې نه شي او ښکو نه
ستا د را تــلو لا رې یې د شپې ورځې څا ر لـــــې د ي
وېشنيزه:شعرونه ت وېشنيزه:محمد عیان عیان