ويکي شعرونه
Register
Advertisement

څنګه به وياړ نه كوم زړګى چې زه پښتــون لرم


خاورو كې به پروت يم، خو دماغ د افلاتون لرم


ته به راته وخانـــــــدې، زړګى به دې دا نه مني


زه به درته وښيـــــم چې مينـــه د مجنـــون لرم


وغزوه دار دې د آســـــمان تر سينــې پورته كړه


نه وېرېږم، ســر كې د منصور غوندې جنون لرم


لـــــرو بر زما دی، يود پلار بل د نيکـــه وطن


ورانــه خو په فکـــر کې نقشه، زه د بېلتون لرم


ټول به سره يو كړم، كه په لر دي كه په بر پراته


زړه كې چې خبرې زه ستر خوشحال د يون لــرم


ورانې كړه، ويجاړې كړه، د ژوند لارې مې ګرانې كړه


فكــر مې رسـا دى، هرې ستونزې ته سمون لرم


نه منــــم زاهـده ســــتا اوږدې زړې خـبرې نن


زه نوې زلـــمۍ يــمه، د نوي ژوند مضـمون لرم


بيا مې تيار كړى (وحيدې) لښكر د اوښــكو نن


لېـــږم يې هر لوري ته جـــرګې د پيوستون لرم [[وېشنيزه: وحیده آرینزۍ]]

Advertisement