ويکي شعرونه
Advertisement

دلته قـومـونـه پـښتانـه پـراتـه دي

لکه لوی غرونه ښه درانه پراته دي

خــوپـه سکـون دي حـرکـت نـه لــري

په سرو اورو کي ښه ساړه پراته دي

هم پراخي مېني لـوی کـورونـه لـري

خوپه خپل کورکې مېلمانه پراته دي

پـه رڼــوستـرګـويـې تـيـاره خـپـره ده

وچـو، ډا ګويـې هـم شپانـه پـراتـه دي

يـوبـل ســره وژنـي دجـهـاد په نـــامـه

پـټ دوښـمنان ورتـه زاړه پـراتـه دي

کلـه له خـوبـه،بــه ويــده بيــدارشي

پـه خـوب ويـده ړانده کاڼـه پراته دي

ژبه يې خــواره هــم خـواريــږي پسي

يوڅــويې سم ډېــريې کاږه پراته دي

دکـوه قـا ف دغــره وشا تـه اوسي

لـويان لــويان هـم يې واړه پـراتـه دي

تـــو ره،دوژ لـــو پــيـــړ ۍ تــېــره شوه

نـړ ۍ رڼـاخـود وی تــيا ره پـر اتــه دي

وېشنيزه:عبدالسلام اندړ نارام

Advertisement